Luc 7
Versets liés

Ghjesù risana u schiavu di un cinturioni

1 È compiu ch’ellu ebbi di parlà cusì à u populu, andedi in Cafarnau.
2 È culà u schiavu di un cinturioni era malatu è vicinu à mora, è u patroni u tinia caru assai ;
3 è quand’ellu intesi parlà di Ghjesù, li mandedi unipochi di capipopuli di i Ghjudei, da dumandà ch’ellu vinissi è salvà u so schiavu.
4 È quilli vensinu à truvà à Ghjesù è u prighedinu assai, dicendu : « a mireta chì tù a li cuncedi ;
5 chì voli bè a nostra nazioni, è a sinagoga a ci hà custrutta ellu. »
6 È Ghjesù andedi cun elli ; è, pocu luntanu da a casa, u cinturioni li mandedi amichi da dì li : « o Signori, ùn ti scumudà cusì, chì in casa meia ùn ti possu fà entra ;
7 È par quissa mancu mi sò parmissu di vena da par mè à truvà ti ; ma dì una parolla, è u me servu sarà guaritu.
8 Chì ancu eiu sò un omu sottumissu à un puteri, è dò l’ordini à i suldati chì mi sò sottumissi, è à unu dicu ‘vai’ è ellu và, è à un antru ‘veni quì’ è ellu veni, è à u me schiavu ‘fà cusì’ è ellu a faci. »
9 Sintendu lu Ghjesù si ni maravigliò, è vultatu si ver di a ghjenti chì andava cun ellu dissi : « a vi dicu, mancu in Israeli ci aghju trovu tanta fedi. »
10 È vultati ch’elli funu à a casa i mandataghji, truvedinu u schiavu in saluta.

Risuscita u figliolu di una veduva in Naì

11 È dopu andedi in una cità chjamata Naì è cun ellu andavanu i discepuli è a ghjenti assai.
12 È à l’avvicinà si da a porta di a cità, eccu ch’elli purtavanu fora un mortu, figliolu solu di una veduva, chì l’accumpagnavanu parechji di a cità.
13 È u Signori a vidi, fù cummossu da a misericordia è li dissi : « ùn piegna. »
14 È s’avvicinedi, tucchedi u catalettu, è quilli chì u purtavanu piantedinu, è ellu dissi : « o ghjuvanottu, a ti dicu, sveghja ti. »
15 È u mortu si pusedi, è missi à parlà, è Ghjesù u resi à a mamma.
16 È à tutti i pigliò a paura, è ludavanu à Diu dicendu : « un prufeta maiò s’hè alzatu ind’è noi » è « Diu hè vinutu à frammetta si in lu so populu ».
17 È ni corsi a vuciata in la Ghjudea sana è in tutti i circondi.

I mandataghji di Ghjuvanni u Battistu

18 È i so discepuli annuncedinu tuttu què à Ghjuvanni ; è Ghjuvanni chjamedi dui di i so discepuli
19 È i mandedi à u Signori da dì li : « sè tù quillu chì veni, o ni avaremu da aspittà un antru ? »
20 Ghjunti duv’è Ghjesù, iss’omi dissenu : « Ghjuvanni u Battistu ci ha mandatu à truvati par dì : ‘sè tù quillu chì veni, o ni avaremu da aspittà un antru ?’  »
21 È tandu à parechji li cacciò i malatii, i infirmità è i spiriti gattivi, è à parechji cechi li dedi dinò a vista.
22 Tandu risposi à i mandataghji è dissi : « andeti è annunceti à Ghjuvanni ciò chì voi eti vistu è intesu : i cechi vedinu, i scianchi viaghjanu, i liparosi sò risanati, i cionchi sentinu, i morti si sveghjanu, è à i povari li và purtata a nutizia bona di u Vangelu.
23 È biatu à chì ùn inciampa par via di mè. »
24 È partinu i mandataghji di Ghjuvanni è Ghjesù missi à parlà di Ghjuvanni à a ghjenti : « chì seti andati à veda in lu disertu ? Una canna mossa da u ventu, soca ?
25 Allora chì seti andati à veda ? Un omu cù una vistitoghja ricca ? Ma quilli chì anu a vistitoghja ricca è u lussu, stanu in li palazzi di i rè.
26 Allora chì seti andati à veda ? Un prufeta ? Iè, criditi la puru,, è altru cà un prufeta, ancu.
27 Hè d’ellu ch’ella dici a Scrittura :
eccu, davanti à tè mandu u me mandataghju,
chì t’appruntarà a strada
.


28 A vi dicu, più altu cà Ghjuvanni trà l’omi nati da i donni, ùn ci ni hè ; ma u più chjucu in lu Regnu di Diu hè più altu cà ellu.
29 È tuttu u populu chì u intesi è ancu i publicanu ricunniscinu chì Diu hè ghjustu, è si fecinu battizà di u battezimu di Ghjuvanni.
30 Ma i Farusei è i duttori di a Legi ùn accittonu ciò chì Diu voli par elli, chì ùn fecinu battizà da ellu.


31 « Cusì à quali avaraghju da paragunà li l’omi di sta leva, à quali s’assumiglianu ?
32 S’assumiglianu à i zitelli chì posanu in piazza è dicinu trà elli :
Emu sunatu di cialamella è ùn eti ballatu ;
emu vuciaratu è ùn eti pientu !


33 Or vinutu hè Ghjuvanni u Battistu , chì nè magna pani nè bii vinu, è voi diti ‘hè scemu’.
34 È vinutu hè u Figliolu di l’Omu chì magna è bii, è voi diti : ‘ma guarda issu manghjonu è briaconu, amicu di i publicani è di i piccatori !’
35 Ma ch’ella sia ghjusta a Saviezza, a ricunnoscinu tutti i so figlioli. »

A piccatrici pardunata

36 È unu di i Farusei u invitedi à magnà cun ellu, è ellu andedi in casa di u Faruseu è si missi à tavulinu.
37 Or ci era una donna in la cità, una piccatrici, è quand’ella imparedi ch’ellu magnava ind’è u Faruseu, purtò un vasettu d’alabastru pienu di prufumu,
38 stava daretu à Ghjesù, à cantu à i so pedi, piignia è i so lacrimi chì cascavanu incruscedinu i pedi di Ghjesù ; ella pigliò è l’asciuvedi cù i capelli, i basgedi è ci missi u prufumu.
39 È videndu què u Faruseu chì l’avia invitatu pinsò da sè à sè : « quistu s’ellu hè prufeta, l’avaria da sapè chì razza di donna ch’ella hè quilla chì u tocca, è ch’ella hè una piccatrici. »
40 È Ghjesù li dissi : « o Simò, aghju calcosa da dì ti. » È ellu dissi : « parla, o Maestru. »
41 « Eranu dui omi chì duvianu i soldi à unu chì impristava, u prima cinquicentu pezzi d’arghjentu, è quillu altru cinquanta.
42 Cum’elli ùn li pudianu renda, i li lascedi à tramindui. Allora, qualessu di i dui u tinarà più caru ? »
43 Simoni risposi è dissi : « avarà da essa quillu chì hà avutu bineghju di di più. » È Ghjesù li dissi : « ai a raghjoni. »
44 È guardendu a donna dissi à Simoni : « a vedi issa donna ? Sò intrutu in casa toia è acqua da i me pedi ùn mi ni ai datu ; ma ella m’hà lavatu i pedi cù i so lacrimi è i m’hà asciuvati cù i so capelli ;
45 tù mancu m’ai basgiatu ; è ella da ch’e’ sò intrutu altru ùn hà fattu cà basgià mi i pedi.
46 Oliu in capu ùn mi ni ai lampatu, è ella m’hà lampatu u prufumu nantu à i pedi.
47 Par quista a ti dicu, li sò pardunati i so piccati, chì ni hà una mansa, par via di u so amori tamantu. Ma quillu chì li hè pardunatu pocu, amori ni hà pocu. »
48 È à ella li dissi : « ti sò pardunati i to piccati. »
49 È quilli chì eranu à tavulinu cun ellu missinu à dì trà di elli :« quali sarà quistu chì pardona ancu i piccati ? »
50 È disi à a donna : « a to fedi ti hà salvu ; vai in paci. »

Introduction de la Les Évangiles en Corse

Verset liés

L'outil de verset lié est un instrument précieux qui ouvre des horizons nouveaux dans l'étude biblique. En reliant les versets apparentés au sein des Écritures, cet outil permet aux chercheurs et aux étudiants de la Bible d'explorer les thèmes, les concepts et les enseignements clés à travers différents livres bibliques. Grâce à la fonctionnalité de verset lié, nous pouvons établir des connexions profondes entre les passages, obtenir une compréhension contextuelle plus profonde et saisir la cohérence et la richesse des enseignements bibliques dans leur ensemble. Que ce soit pour des études personnelles, des enseignements ou des recherches plus poussées, l'outil de verset lié s'avère être un compagnon précieux qui enrichit notre exploration des vérités bibliques et renforce notre compréhension globale des Écritures saintes.